Abstracts 14 ( 2 )
OLAJIDE OLOYEDE
Mental illness in Culture, Culture in Mental illness.
An anthropological view from South Africa
This paper discusses the relationship between culture and mental illness. It draws attention to the problem of universalism and particularism faced by anthropologists involved in an interdisciplinary study with psychiatrists. The issue may be not entirely new, but the paper was prompted by the reaction of South African post-graduate medical anthropology students to a project about mental health care, in which the interview schedule was bio-medically driven. In the context of historically disadvantaged urban and rural communities in South Africa, the problem takes on new meanings. In this paper several situations in Africa are discussed.
[mental health care, culture, universalism, particularism, culture-specific illness]
De auteur bespreekt de relatie tussen cultuur en geestesziekte. Hij vraagt aandacht voor het probleem van universalisme versus particularisme waar antropologen mee geconfronteerd worden bij interdisciplinaire studies van psychiatrie. Het thema is misschien niet nieuw, maar de beschouwing komt voort uit de reacties van Zuid-Afrikaanse postgraduate studenten in de medische antropologie die deelnamen aan een onderzoek naar problemen van geestelijke gezondheidszorg.Het interview schema van dit project was puur medisch georiënteerd. Het probleem van universalisme versus particularisme krijgt een nieuw betekenis in de context van de gediscrimineerde stedelijke en rurale gemeenschappen van Zuid Afrika. Diverse voorbeelden van het Afrikaanse continent komen ter sprake.
[geestelijke gezondheidszorg, cultuur, universalisme, particularisme, cultuur-specifieke ziekte]
MARIO H. BRAAKMAN
All sciences are equal, but some sciences are more equal than others: Oloyede revisited
In this critique of Oloyede's paper, the author tries to bridge some of the gaps between medical anthropology and psychiatry. Anthropology is seen as a discipline that can offer psychiatrists a lot of knowledge and skills in order to better understand and treat patients in a cross-cultural setting. However, criticizing psychiatry from a cultural relativistic stance is not enough. This has been done abundantly in the past and runs a risk of increasing the gap between the disciplines. One way to achieve a more culture-sensitive psychiatry is for the anthropologist to study the culture of the medical psychiatric profession itself. Three themes are discussed in more detail: differences in the aims that both disciplines try to achieve, cross-cultural research instruments and the missing 'gold standard' in psychiatric disease.
[culture-sensitive psychiatry, gold standard, cultural formulation, cultural relativism, cultural critique]
In zijn commentaar op Oloyede's betoog pleit de auteur voor een meer cultuur-sensitieve psychiatrie. Antropologische studie van de psychiatrie-cultuur zou hier een bijdrage toe kunnen leveren. Drie thema's worden met name besproken: de verschillende doelstellingen van de twee disciplines, trans-culturele onderzoeksinstrumenten, en het ontbreken van een 'gouden standaard' in de psychiatrie.
[cultuur-sensitieve psychiatrie, gouden standaard, cultureel relativisme, cultural critique]
PETER VENTEVOGEL
Everything is culture, but culture is not everything.
Comments on Oloyede's paper on mental illness and culture
The author criticises Oloyede, saying that his call for cultural sensitivity in psychiatry amounts to cultural relativism. He elaborates on some issues Oloyede pays little attention to, but which are of vital importance for a good understanding of the complex relationship between culture and mental illness. Firstly he discusses the transcultural validity of psychiatric disease concepts in cross-cultural research. Secondly, he elaborates on the vanishing boundaries between cultures and the limitations of the concept of 'culture-bound syndromes'. Finally, he stresses that focusing exclusively on culture as an explanatory factor for differences in psychiatric morbidity among groups could lead to neglecting socio-economic and political factors that are at least as important as culture.
[culture, psychiatry, cultural sensitivity, cultural relativism, transcultural validity]
In zijn commentaar op Oloyede's paper stelt de auteur dat deze in zijn pleidooi voor culturele sensitiviteit in psychiatrie tot cultureel relativisme vervalt. In zijn betoog bepleit hij drie onderling verbonden noties over cultuur en psychiatrie: dat transculturele validiteit in psychiatrie diverse lagen heeft; dat culturele verandering ook verandering teweeg brengt in ziektebegrippen; en dat cultuur niet de enige factor is waarmee men verschillen tussen groepen verklaart.
[cultuur, psychiatrie, culturele sensitiviteit, cultureel relativisme, transculturele validiteit]
ELS VAN DONGEN
Beyond the common debate on culture and psychiatry. A comment to Olajide Oloyede
In her comments on Oloyede's paper, the author goes beyond the usual argument that 'culture' and cultural sensitivity are needed for reliable research in psychiatry. She argues that these concepts play a role in identity policy, which is an important issue in South Africa. Anthropology should contribute to the study of the broader historical-political-economic contexts of people's 'mental health'.
[mental health, culture, identity politics, context]
In haar commentaar op Oloyede's paper onderstreept de auteur niet alleen dat cultuur en culturele sensitiviteit nodig zijn voor betrouwbaar onderzoek in psychiatrie, maar ook in bredere zin van groot belang zijn. Antropologie dient een bijdrage te leveren aan de studie van de historisch en politiek-economische context van 'mental health'. Dat geldt in het bijzonder voor Zuid-Afrika.
[psychiatrie, antropologie, context, Zuid Afrika]
OLAJIDE OLOYEDE
A call for cultural sensitivity is not cultural relativism. Response to comments on 'Culture in mental illness'
The author responds to the three comments and defends his position that cultural sensitivity does not imply cultural relativism.He further calls for amore fruitful cooperation between psychiatry and medical anthropology.
[psychiatry, medical anthropology, cultural sensitivity, Kraepelin]
De auteur reageert op de drie commentaren en verdedigt zijn opvatting dat culturele sensitiviteit in psychiatrisch werk niet gelijkstaat aan cultureel relativisme. Hij houdt vervolgens een pleidooi voor een vruchtbare samenwerking tussen psychiatrie en medische antropologie.
[psychiatrie, medische antropologie, culturele sensitiviteit, Kraepelin]
KAREN MOGENDORFF
Wanneer het vanzelfsprekende niet vanzelf spreekt. Geslaagd omgaan met negatieve beelden over handicaps, fysieke en sociale barričres
Mensen met een motorische handicap moeten niet alleen leren omgaan met hun beperkingen, maar ook met negatieve beelden over handicaps, fysieke en sociale barričres in de omgang met anderen. Ze kunnen moeilijker voldoen aan de norm van een 'geslaagd' leven: een gezond, goed functionerend lichaam; persoonlijke čn economische onafhankelijkheid. In dit artikel probeer ik duidelijk te maken hoe overschrijding van heersende normen door mensen met een handicap, negatieve beeldvorming, fysieke en sociale barričres en strategieën om hiermee om te gaan met elkaar zijn verweven en elkaar wederzijds beďnvloeden. Hierbij maak ik gebruik van antropologisch onderzoek naar invloed van handicap op zelfbeelden van jongeren met een aangeboren, motorische handicap en eigen ervaringen met een motorische handicap.
[motorische handicap, fysieke en sociale barričres, normoverschrijding, reciprociteit, afhankelijkheid, onafhankelijkheid, maatschappelijke acceptatie]
The motor disabled do not only have to cope with their own impairments but also with negative images of disability and physical and social barriers in interactions with others. It is difficult for them to conform to society's view of what a successful life is.A 'normal' functional body, personal and economic independence are not taken for granted by them. In this article I try to make intelligible how the 'transgression' of norms by the disabled, negative public images of disability, physical and social barriers and coping strategies are interrelated. This research is based on investigation of the impact of disabilities on the self-image of Dutchy oung adults withv isible, congenital motor disabilities as well as my own experiences witha congenital motor disability.
[motor disability, handicap, physical and social barriers, norm transgression, reciprocity, dependence, independence, social acceptance of handicapped]
SERA L. YOUNG
Critical Ecological Medical Anthropology.
Selecting and applying theory to anemia during pregnancy on Pemba, Zanzibar
A novel theoretical framework is presented that is an amalgamation of seemingly discordant theoretical stances: critical (medical) anthropology and (medical) ecological anthropology. Yet the significance of this article does not lie in the theoretical framework as much as it does in its elucidation of the process of picking and choosing aspects from various theoretical frameworks. This contribution is important primarily because it demonstrates how theories can be combined and what the implications thereof are for analysis. In the first section, some brief ethnographic notes about anemia during pregnancy on Pemba, the second largest island of the archipelago of Zanzibar, are presented. Next, the virtues and weaknesses in the bodies of work of critical (medical) anthropology and ecological (medical) anthropology are discussed. I then explain how and why I have selected components from eacht o create a bricolage theory I fondly (if not imaginatively) call 'critical ecological medical anthropology' (CEMA). Finally, I illustrate how ethnographic flesh can hang on these conglomerated theoretical bones by showing how the model can be applied to the ethnographic observations.
[critical medical anthropology, ecological medical anthropology, theory, anemia, Pemba, Zanzibar]
De auteur presenteert een nieuw theoretisch kader dat twee ogenschijnlijk tegenstrijdige standpunten met elkaar verbindt: kritische (medische) antropologie en (medische) ecologische antropologie. De bijdrage van dit artikel ligt echter niet zozeer in genoemd theoretisch kader maar in de wijze waarop de auteur aspecten van beide theoretische oriëntaties kiest voor haar analyse. Zij laat zien hoe theorieën elkaar aanvullen. Zij begint met etnografische notities over anemie tijdens zwangerschap op Pemba, het op een na grootste eiland van Zanzibar. Vervolgens bespreekt zij de sterke en zwakke kanten van de twee genoemde theoretische perspectieven. Daarna legt zij uit hoe en waarom zij componenten van beide koos om tot een soort bricolage theorie te komen die zij aanduidt met 'kritische ecologische medische antropologie'. Tot besluit komt zij met suggesties hoe dit model toegepast kan worden in etnografische observaties.
[kritische medische antropologie, ecologische medische antropologie, theorie, anemie, Pemba, Zanzibar]
PATRICIA D. GOMES & WIETE WESTERHOF
Het gebruik van chemische huidbleekmiddelen onder Indiase vrouwen in Bangalore. Aanzet tot verder onderzoek en discussie
Het (chemisch) bleken van de huid komt bijna overal voor waar mensen met een gekleurde huid wonen. Het is het gevolg van interraciale en intra-raciale discriminatie. Maar ideeën over schoonheid en de maakbaarheid van het uiterlijk spelen ook een rol. Behalve huismiddeltjes op natuurlijke basis zoals fruitsoorten en chemische huishoudelijke middelen, worden ook schoonheidsproducten op chemische basis gebruikt. Een van de populairste blekende stoffen is hydrochinon. Deze stof wordt sinds de jaren dertig van de twintigste eeuw verwerkt in zepen, lotions en 'bodymilk'. Tegenwoordig zijn hydrochinon-bevattende schoonheidsproducten vanwege de schadelijke werking verboden in de Europese Unie en in verschillende Afrikaanse landen. Maar niet overal. Ook is de vraag naar een lichte huidskleur blijven bestaan. Daarom komen fabrikanten met nieuwe producten op de markt. Een daarvan is Fair and Lovely. Dit middel is erg populair in India, waar een lichte huidskleur vanaf de dagen van de Arische invasie rond 2500 v. Chr. een bepalende rol speelt. Met dit artikel proberen wij de praktijk van het bleken van de huid door 22 vrouwen in de stad Bangalore in India bloot te leggen, en na te gaan waarom deze vrouwen hun toevlucht tot deze middelen hebben genomen en welke rol de Indiase maatschappijstructuur (familie-, kaste-, en klassesysteem) hierin speelt. Het is ons gebleken dat zij grote moeite hebben discriminatie op basis van huidskleur, het bleken van de huid en de sociale betekenis van deze fenomenen, onder ogen te zien. Volgens ons zijn huidbleekmiddelen in India een onderdrukkingsinstrument, verpakt in een millennia oude schoonheidstraditie.
[huidskleur, racisme, discriminatie, schoonheid, uiterlijk, levensstijl, cultuur, huidziekten, huidbleekmiddelen]
[skin color, racism, discrimination, skin bleaching, beauty, appearance, disease, lifestyle, culture, India]